اوضاع کار شما چه جوریه؟؟

نمی دونم چرا تازگی ها از هرکی می پرسیم وضع کار شما چه جوریه؟ یه قیافه مظلومانه به خودش می گیره و می گه خرابه آقا خراب، اصن یه وضعی!!

بعد چند وقت بعد می بینی که همین آقا ماشینشو به یه مدل بالاتر ارتقاء داده یا همش در حال سفره یا بالاخره داره از این جور خرجا می کنه. بعد یه عالم به خودت بد و بیراه می گی که چرا نشستی واسه این آدم غصه خوردی که اوضاع کاریش خوب نیست.

کلا انگار این مدل جواب دادنا یه جور کلاس گذاشتنم شده. مثلا طرف می خواد بگه که  وضعیت اقتصادی یا سیاسی  مملکت روی کارش اثر گذاشته و داره بیچاره می شه. نمی گم الکی می گن، خیلی وقتا هم درست می گن ولی قول می دم اگه همین آدما اوضاع کارشون رو به راه هم باشه باز می گن نه بابا کی می گه اوضاع خوبه؟! از این بدتر اصلا نمی شه...

یه نمونه دیگشم به قول هم سن و سالای خودم تو فاز دپ بودنه! مثلا حال طرفو می پرسی انگار دور از جونش یه عزیزی رو از دست داده. غمگین، افسرده می گه انتظار داری تو این گرونی، بیکاری، بی هدفی، شکست عشقی و.... حالم خوب باشه؟؟

البته خودمم از این دسته مستثنی نیستم، ولی خوب شدت و ضعف داره دیگه. :دی

ولی بازم هستن آدمایی که با وجود مشکلات زیادشون، همیشه می خندن، همیشه راضین. من که عمرا بتونم این جوری باشم! اما خوب بد نیست اگه آدم تو دوستاش یکی دو تا این جوری داشته باشه، چون همیشه شنونده های خوبی هم هستن می شه ازشون کمک گرفت.

اصلا به قول شاعر " قسمت تو همین بوده که بر سرت گذشته، مکن گلایه از فلک این کار سرنوشته"